Tu okazuje bezpieczeństwo tego człowieka, który wszystko swe dufanie w Panu Bogu pokłada.
1 Chwała pienia Dawidowi.
Kto mieszka w spomożeniu Najwyższego, w obronie Boga niebieskiego będzie przebywał:
2 Rzecze Panu: Obrońca mój, i ucieczka moja jesteś ty, Bóg mój; w nim będę miał nadzieję.
3 Albowiem on mię wyrwał z sidła łowiących, i od przykrego słowa.
4 Plecami swemi okryje cię: a pod skrzydłami jego nadzieję mieć będziesz: tarczą ogarnie cię prawda jego.
5 Nie ulękniesz się od strachu nocnego: od strzały lecącéj we dnie.
6 Od sprawy chodzącéj w ciemności; od najazdu i od czarta południowego.
7 Padnie po boku twoim tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawéj stronie twojéj: a ku tobie się nie przybliży.
8 Zaiste oczyma twemi oglądasz: a ujrzysz odpłatę grzeszników.
9 Albowiem ty, Panie, jesteś nadzieja moja: postawiłeś Najwyższego ucieczką twoją.
10 Nie przystąpi do ciebie złe: i nie przybliży się bicz do przybytku twego.
11 Albowiem Aniołom swoim rozkazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich. [1]
12 Na ręku będą cię nosić, byś snadź nie obraził o kamień nogi twojéj. [2]
13 Po źmii i po bazyliszku chodzić będziesz: i podepczesz lwa i smoka.
14 Iż we mnie nadzieję miał, wybawię go: obronię go, że poznał imię moje.
15 Będzie wołał ku mnie, a ja go wysłucham: z nim jestem w ucisku: wyrwę go i uwielbię go.
16 Długością dni napełnię go: a okażę mu zbawienie moje.
Przypisy
https://pl.wikisource.org/wiki/Biblia_Wujka_(1923)/Ksi%C4%99ga_Psalm%C3%B3w_90
Dla katolików rzymskich integralnych 