Księga Psalmów 26

Psalm XXVI.

Zamyka w sobie Psalm dzięki człowieka dobrego za wybawienie przeszłe, i modlitwę, aby go Bóg raczył bronić od nieprzyjaciół dusznych: ażeby przyszedł potem do królestwa Bożego.

¹ Psalm Dawidowi, pierwéj niźli był pomazany.

Pan oświecenie moje, i zbawienie moje, kogóż się będę bał? Pan obrońca żywota mego, kogóż się będę lękał?

² Gdy się przybliżają na mnie złośliwi, aby żarli ciało moje: którzy mnie trapią, nieprzyjaciele moi, sami zemdleli i upadli.

³ Choćby stanęły przeciwko mnie wojska, nie będzie się bało serce moje: choćby powstała przeciwko mnie bitwa, w tym ja nadzieję pokładać będę.

⁴ O jedno prosiłem Pana, tego szukać będę: abym mieszkał w domu Pańskim po wszystkie dni żywota mego: abym patrzył na rozkosz Pańską i nawiedzał kościół jego.

⁵ Albowiem skrył mię w przybytku swoim: we dni złe obronił mnie w skrytości przybytku swego: na skale wywyższył mnie.

⁶ A teraz wywyższył głowę moją nad nieprzyjaciółmi mymi: obszedłem i ofiarowałem w przybytku jego ofiarę krzykliwą: będę śpiewał i Psalmy grał Panu.

⁷ Wysłuchaj, Panie, głos mój, którym wołam do ciebie: zmiłuj się nade mną, a wysłuchaj mnie.

⁸ Tobie rzekło serce moje, szukało cię oblicze moje: oblicza twego, Panie, szukać będę.

⁹ Nie odwracaj oblicza twego ode mnie: nie odstępuj w gniewie od sługi twego: bądź pomocnikiem moim, nie opuszczaj mnie, ani nie wzgardzaj mną, Boże, zbawicielu mój.

¹⁰ Albowiem ojciec mój i matka moja opuścili mnie: ale Pan mnie przyjął.

¹¹ Zakon mi ustaw, Panie, w drodze twojej: i prowadź mnie prostą ścieżką dla nieprzyjaciół moich.

¹² Nie podawaj mnie na dusze trapiących mnie; albowiem powstali przeciwko mnie świadkowie fałszywi, i skłamała nieprawość sobie.

¹³ Wierzę, iż oglądam dobra Pańskie w ziemi żywiących.

¹⁴ Oczekawaj Pana, mężnie czyń: i niech się wzmocni serce twoje, a czekaj na Pana.